آذربایجان شرقی
کتاب مصور هفت دهه آثار هنری «استادعباسی» منتشر شد
[ad_1]
این کتاب نفیس در قطع وزیری و با تیراژ هزار نسخه در انتشارات «اسنوند» مراغه چاپ می‌شود و با تصاویری قابل تامل، از هنرنمایی‌های عارفانه و حکمت‌محور استاد عباسی پرده برمی‌دارد.
یک مُهر برنزی، نخستین اثر هنری استاد حیدرعباسی با قدمت بیش از ۷۰ ساله است که تصویر آن در صفحه آغازین این کتاب به چشم می‌خورد و پس از آن تصاویر آثار هنری استاد حیدر عباسی آنچنان فهرست شده که گویی قرار است لیستی از رشته‌های مختلف هنری به خوانندگان کتاب یادآوری شود.
در این کتاب نفیس تصاویری از آثار خوشنویسی، حکاکی روی مس، هنر روی آیینه، نقاشی رنگ روغن، تندیس گچی، مجسمه گچی، هنر فلزکاری، گرافیک و کاریکاتور، هنر گچبری و طراحی روی جلد چشم‌نوازی می‌کند.
گردآورنده این کتاب مصور می‌گوید: پس از شناسایی آثار تجسمی استاد عباسی، تصاویر آنها همراه با توضیح و شناسنامه ظاهری تهیه شد و هنرمند خوش‌ذوق و جوان شهرمان «آرش راوندی» به عنوان طراح گرافیک و صفحه‌آرای معناگرایانه در این کتاب همکاری کرد.
محمد مشتری ادامه می‌دهد: تامل در مورد این کتاب مصور به هنرمندان، دوستداران و به ویژه پژوهشگرانی که در مورد استاد عباسی پژوهش می‌کنند، پیشنهاد می‌شود.
وی در خصوص ابعاد شخصیتی استاد نیز بیان می‌کند: ایشان خردورز و اندیشمند حوزه‌های مختلف معرفت و صاحب نشان درجه یک هنر ایران با مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند.
وی اضافه می‌کند: تاکنون نشان «مراغی» کرسی حکمت و عرفان اوحدی مراغی، تندیس چهره ماندگار آموزش و پرورش مراغه و تندیس جشنواره بین‌المللی شعر فجر به ایشان اعطا شده است.
«مشتری» ادامه می‌دهد: استاد عباسی علاوه بر اینکه در زبان مادری و آثار ترکی‌اش به دائره‌المعارف لغت و اصطلاحات ترکی آذربایجانی معروف است، به زبان‌های عربی، انگلیسی، فارسی، فرانسه و روسی به صورت کامل آشناست و حتی در بعضی از آنها اثرها یا اشعاری را خلق کرده است.
به گفته وی آثار هنری استاد نیز روایت‌گر اندیشه، استعداد و خلاقیت اوست؛ همانند محراب و کتابخانه و مهر امضای وی که با دست خود استاد خلق شده است.
خط زرین عرفان و حکمت ذات آثار هنری اوست
گردآورنده کتاب هفت دهه آثار هنری «استادعباسی» می‌گوید: خط زرین عرفان و حکمت به وضوح در آثار مکتوب و مجسم ایشان از همان ابتدا مشهود و کاملا عریان است.
مشتری بیان می‌کند: استاد عباسی در ۱۶ تا ۱۷ سالگی، نخستین کتاب پژوهشی خود را با مرجعیت کتابخانه بزرگ ملک مراغه در خصوص خیام می‌نویسد و مورد استقبال و تمجید اساتیدش قرار می‌گیرد.
وی ادامه می دهد: ایشان در آغاز نوجوانی و حدود ۱۲ تا ۱۳ سالگی‌اش با توجه به شرایط اقتصادی و خانوادگی‌اش به بهانه تامین هزینه امر خوشنویسی و حکاکی مهرهای برنجی را پیشه خود می‌کند و ارتزاق باعث آغاز دست‌ورزی هنری او می‌شود.
به گفته وی این موضوع آغازی می‌شود بر هفت دهه خلق خرد حاصل از اندیشه معرفت‌محور او که آجر به آجر شخصیت حکمت‌مدارش را تشکیل می‌دهد.
وی اضافه می‌کند: آثار قلمی شامل نثر، شعر، شرح و ترجمه و تجسمی شامل نقاشی، مجسمه‌سازی، حکاکی، گچبری، کار روی فلز و آئینه و از همه مهمتر خوشنویسی و طراحی‌های گرافیکی ایشان پژواک اندیشه و حکمت معرفت‌محور ایشان است.
به گفته «مشتری» آثاری چون ادوملو دیرک، شرح مثنوی، شرح خطبه متقین ترجمه نهج‌البلاغه و حکاکی زیارت وارث، تندیس گچی و مسی مولانا و مجسمه داستان آدم و حوا تاییدی بر همین حکمت معرفت‌محور اوست.
«باریشماز» شخصیتی جامع‌الأطراف است
دکتر ودود دوستی متخلص به «ایلقار» و از شاعران مراغی نیز ضمن برشمردن مقام علمی، ادبی و هنری استاد «باریشماز»، همچنین برخورداری شعر وی از مشرب عرفان، وی را شخصیّتی جامع‌الأطراف می‌داند و بیان می‌کند: می‌توان دربارۀ ابعاد گوناگون شخصیّت استاد «باریشماز» مقاله‌ها و حتّی کتاب‌ها نوشت.
به گزارش ایرنا حیدر عبّاسی در دوم اردیبهشتماه ۱۳۲۲ خورشیدی در مراغه به دنیا آمد؛ وی مدرک کارشناسی خود را در رشتۀ زبان و ادبیّات انگلیسی اخذ کرد اما علاوه بر ترجمۀ متون از زبان فارسی و عربی به ترکی آذری و سرودن شعر و نگارش نمایشنامه و داستان، در هنرهایی تجسمی نیز دستی بر آتش دارد.
از جمله آثار وی می‌توان به کتاب‌های «نغمه‌داغی»، «چاغیریلمامیش قوناقلار»، «اودوملو دیره‌ک»، «دارت‍ی‍ل‍م‍امیش دن‍ل‍ر»، «شرح ان‍ور؛ ترجمه و تفسیر مثنوی م‍ع‍ن‍وی به تُرکی»، «نهج‌البلاغه‌نین تورکجه ترجمه‌سی»، «گ‍ولندده ه‍رزام‍ان»، «سَس»، «دووارلار»، «دوْردلوکلر»، «وَال‍ع‍ص‍ر»، «تبّت یدا»، «نَمی از یَم»، «ایشارانتی‌لار»، «کعبه و قانلی‌اذان»، «هفتاد بند استغفار»، «حبل ممدود»، «شب‌های حرا» و «ره‌آورد سفر» اشاره کرد.
اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مراغه در ۱۵ و ۱۶ آذرماه ۱۳۹۶ نیز کنگره سراسری استاد حیدر عباسی را با هدف پاسداشت سال‌ها تلاش وی در عرصه فرهنگ و ادب برگزار کرده بود.
منبع
